Estimados vizinhos nhas:
Antes de nada os meus parabeings! polas últimas postaxes (acelereitor, lancareitor), gustoume moito saber das polémicas físicas e tamén me uno ao clube de lectura deleitosa de textículos coma o de Beiras. Bravo, pues! Sobre os vídeos de certo personaxe que virou até famoso no ciberespacio gárdome a opinión, ou en todo caso xa lla vou por agora ao post conveniente; e das actuacións dos portugas de aquém-minho tamén hai tela para cortar, máis en todo caso mola este espazo de debate compostelanovirtual.
E aí. Como ademais esta semana estou de mudanza, e tenho o karminha así ou pouco de aquela maneira, pois deume para ofrecer un novo servizo dentro do noso blogue, a ver que vos parece, e este é O Concursazo!
De entrada, vale por un choppe de Itaipava ou de Bohemia aquí pola parte do Butantã, a onde me estou mudando esta semana, á ver se dá todo certo. Trátase de que mirés aquí para a imaxe e deixés fluír o subconsciente colectivo...
E agora, concursantes e santas, por Unha canhita bem fresca no Butantã ou na Vila Madalena... QUE brasileiro ARTEFACTO ven vostedes na AFOTO que tirei hai tres semanas??
Será un acelerador de partícolas cariocas? Unha máquina de facer chourizos tropicais? A roda dun afiador de Esgos? Acéptanse as divagueación máis rotondas, haberá premios "ex equus" para @ máis orixinal!
5 Comments:
As ruinas dumha bicicleta celta precolombina!
Que passa Carnal! Que tal la familia? Tudo bem? Nom? Pois mesmamente umha máquina para debulhar cana de açucar pra logo fazer saborosa cachaça!! Digo eu!! Cuide-se!
Que onda wei!!. Eu penso coma o ghonçalo pero pra facer ron. Bueno eso e o que eu quixera. Pero si o tiraste non debe ser pra eso, ou non funciona. Coma moito saía azucre!!!
Bravo, bravos os participantes! Acertastes todos, très bien, a min tamén me parecía que había un tríscelo implícito... xa sabedes que podedes pasar a consumir as birretas cando queirades, Sao Paulo está pasando Noia a man esquerda, e todo dereito. Se vindes de Chicago é todo costa abaixo, podedes vir en punto morto.
Pois o artefacto era mesmamente unha máquina espremedora de cana... umm, o zume que sae chámase "caldo de cana" e é muito gostoso. Estilo así água de coco... Esto era na fazenda do sogro dun meu primo... ah la familia!
Por acá tudo ben, afacéndome a un novo piso, a un novo companheiro, xa vos terei informados. E un saudazo para o moteiro noiés vizconde da Banha, que ben lerte por acá. E eso de andar estudando a lingua infantil na Limia Baixa... mi ma, que exquisitez, eu firmaba!
Post a Comment