Galaica amazona (pseudo-soneto)

Non foi encargo senón agasallo
e viaxou nas bolsas deste estraño abril.
Nace agora, condenado está por min,
sexa para ela o espacio roubado.

Galaica amazona, roxo cabalo,
nai de case todos, palabras mil.
Con ise aire andino, onde vives ti?
Terras da Saínza, Ribeiro alto.

Foxe do norte escuro con Amelia
ó centro do seu mundo na Canella.
Veu cousas tristes mais canta comigo

Non lle faltan melodías e amigos.
Que te coide ela se caeras enfermo.
Sanarás coa música dos seus beizos.