domingo, 3 de janeiro de 2010

Capitulo I: As origens da mágia VII

Latri sabia que este momento chegaria. Sabia-o bem. Devia desenterrar o seu maior tesouro, que levava séculos oculto. A sua nai dera-lho dera antes de morrer, pero nunca o usara. Contara-lhe sem embargo as proezas das que era capaz. Nas noites do tempo, di a lenda, os animais conseguiram a capacidade de se comunicar entre eles graças a ele. A sua avoa dizia que era capaz de transmutar animais em humano e vice-versa. Tambem ouvira que sabendo-o usar, nom havia namorado que resistise cair nas redes do seu posuidor. "É um arma de destrucçom maciça". Pensava Latri. "Tem que estar em boas mãos"."Boas patas". Queria dizer. Havia que ser cuidadoso para o usar, havia que dar coas palavras certas para o feitiço certo. Se nom, os resultados poderiam ser nefastos.

- Zigg. Tenho-che que dar umha cousa.
- Si.
- Servirá-che de ajuda na Gallaecia.
- Um paraguas?- Dixo Zigg.
- Nom sejas mona! -Dixo Latri.

Por momentos se anojava. Nom aturava as impertinéncias.

- É algo que te pode mudar para sempre. É moi poderooooso. Pode cambiar a históooooooria. Vem comigooooooo. - Latri ia falando cada vez mais solemnemente.

Zigg era moi curioso, como bom gato. Seguiu-na saltando entre paus, mentres a moucha ia voando para terminar pousada entre umhas vigas no teito. Que caralho seria aquilo? Quando Latri se punha grandilocuente a Zigg se lhe rechumiam os colhoncinhos co medo. Ele ao fim e o cabo era um gatinho....

- Velaqui o teeeeeeeesssss!!!
Um raio caiu ao longe, e um romano botou umha risa cavernosa numha sala do paço de Herodes. A Zigg nom lhe cabia um grão de milho polo cú. (Nom havia milho naquel entom no Imperio Romano, digamos entom um grão de trigo). Os cabelos pugérom-se-lhe de punta.
- Pffffffgg - Zoou Zigg - Miaaaaaaaaaaaaaaaaaau!!!!!!
- O CARAAAALHO 29!!! - Berrou Latri.
- Ai, perdoa polo barulho, Latri, é que tenho medo!!!!.
- Nom!!! Digo, que aqui o tes. O CARALHO 29!!!!

Latri tinha nas suas gadoupas um penis peludo, com seu glande timidamente asomando, atado a um cordelho e cum nó corredeiro para atá-lo a algo. Nom saberia dizer de que animal seria aquilo.

- Mimadrinha, Latri!!! Bien calladito te lo tenias!!!.
- Caaaaala, larcham! Ou pensas que as coelhas nom me venhem comentar cousas? - Contraatacou Latri.
- Vale, vale, cambiemos de asunto. Essa foi umha noite dura. Caira num caldeiro de mosto que estava a fermentar e tiven-no que beber todo para nom morrer afogado.
- Bueno, bueno. Nom me deas explicaçons. Isso é cousa tua e das coelhas. Pom-te isto ao pescoço.
- Latri, nom, eu, verás.... a mim nom me vai isso.... pensei que te referias a outra cousa quando dixeches isso de que me podia mudar completamente....verás, a mim só me vam as gatas.
- E as conexas!!! -Dixo alguem desde atrás.
Zigg revirou a cabeça e ali estava Bicom. O seu amigo cam.
- Bueno, e as conexas tambem, pero o caralho esse a mim nim mo acerques.
- CALADE PORCOS!!! -Gritou Latri. - Este é O CARALHO 29!!!! Tem poderes mágicos. Quem o leva ao lombo pode fazer feitiços de 3 palavras, prácticamente o que quiseres sempre que o logres condensar o suficiente. Chega com pedir-lho.
- Ah si???? - Zigg já estava pensando em algo... Levava tempo querendo impresionar a aquela gatinha, e sempre tivera certo complexo desde pequeninho....
- SIIIII!!! CALQUERA COUSA. Só tem um pequeno problema... -replicou Latri coa voz pequena.
- Qual?? -ladradom ao unísono o cam e o gato.
- Tem que haver umha pessoa perto que depois berre: "O CARALHO 29!!". Se nom, o feitiço nom tem efeito.

- Haverá que proba-lo! Trae p'aqui!!
Zigg colocou-se o amuleto ao pescoço, afiançou bem o nó, e berrou com força:
- Quero colhons enormes!
- O CARALHO 29!! - Replicarom o cam Bicom e a moucha Latri.
Nesse momento, um fogonazo de luz inundou a estáncia cegando a todos. Quando forom recuperando a vista, virom ali a Zigg, na mesma posiçom que antes. Pero agora, as suas patas traseiras nom tocavam o chão. Um escroto gigante coma umha pelota de futebol maya elevava o seus quartos traseiros a lhe abria as pernas. Bicom escachava coa risa, medio vingando-se da ranhadura que hai umhas horas lhe dera o demo do gato Zigg, o rentranqueiro.
- Como se volve para atrás Latri??? Isto é demasiado!! Nom podo caminhar!! Aiiiii!!! - Zigg se laiava lastimeiro. O seu amigo cam nom podia parar de rir, já estava boca arriba como todos os cães.
- Tá-che bem - Dixo Latri gozando o momento.- Anda, anda.... para dar marcha atrás, simplesmente di-o em voz alta.
- Meus colhoncinhos queridos!!!! - Berrou Zigg chorando.
- O CARALHO 29!!! -sentenciarom Bicom e Latri

FIM DO PRIMEIRO CAPITULO.

2 Comments:

Gonzalo Amorin said...

hehehehehe!!!! Vaia, vaia!! Isto está acadando umhas cotas de absurdo que se me escapam... hehehehe!!!

O'Chini said...

Havia que dar-lhe sentido a isso das "origens da mágia", quizais me quedou demasiado subrealista... espero nom te-lo escaralhado. Agora temos um ghato com poderes em direcçom Gallaecia. Se fai falta elimino algo elimino! Nom quero cortar o rolho.

Por certo. Vou mudar a Zagg polo cam, já que zagg tem que ficar ao frente do FGR.