Onte celebráronse os referendums acerca de a independencia en Cataluña .Cabe destacar que carecen de validez xurídica xa que para que fosen válidos sería necesario reformar a Constitución española, en concreto o seu artigo 92 xa que a competencia para celebrar referenduns compételle o presidente do goberno.
Isto e así porque hai un pacto o que chegaron as forzas políticas en 1978,e un referendum constitucional no que Esquerra Republicana de Cataluña dixo SI e un referendum no que o PNV non votou en contra.Independencia, república, Estado federal todo o que se queira e válido e defendible ahora ben se se quere chegar algún sitio hai que empezar pola base e dicir reformando a constitución, e non saltandose os pactos firmados a toureira.
Eu son partidario dun referendum vinculante en Cataluña,vaime importar moi pouco o resultado,son partidario dun Estado federal pero se cataluña,Galicia, Pais vasco ou Jerez de la frontera se queren independizar, por min non hai problema(sempre seguindo os tramites legais previamemete acordados ).
Ahora ven hai cousas que non lle vexo sentido , e unha delas e negar a realidade,falouse días atras neste blog(a propósito da editorial dos periódicos cataláns) de ese sentimento catalán que está por todos os lados e que reventa do grande que é.Pois ven a participación no referendums foi do 30%, mais ou menos o electorado de Esquerra republicana .Por iso o meu título, unha oportunidade perdida para Catalunya, unha oportunidade para facerlle ver o mundo e o estado español ese sentimento de opresión,e esas ansias de independencia que busca o povo catalán.E nin tan sequera se lle pode votar a culpa o Barsa xa que xogou o sábado.
Ollo gañou o si , que non caiba duda e se fora vinvulante habería que aceptalo, cousa distinta sería que pasaria se fose vinculante e como afectaría a participación.
Os que estaban a favor ( según se dí por aqui son a maioría) perderon unha oportunidade única repito, xa que sería una boa maneira de facerlle ver o mundo que o que toda cataluña quereé a independencia, pero non foi asi.En fin, moito ruído e poucas noces.
segunda-feira, 14 de dezembro de 2009
Unha oportunidade perdida para Cataluña.
Subscribe to:
Postar comentários (Atom)
15 Comments:
Tres aclaracións anecdóticas que me acana de chegar que me acaban de chegar:
1) Votaron os menores de 18 anos
2)Os referendums celebraronse en municipios gobernados por Esquerra Republicana.
3)Unhas declaracións de Artur Más curiosas:
"El Sí, sólo ganaría con una participación bajísima en Cataluña y tan baja, sirva esto de ejemplo, q si la participación hubiera rondado el 50% habría ganado el NO"
Pois isso. Que Espanha autorize um referendo vinculante e legal, se tenhem huevos e tam seguros estam da espanholidade de Catalunha.
Até o momento,e num estado que nega a vontade democrática dos povos, o que hai é do pouco que se pode fazer...
Parece-me mui bem que respeites a ideia da necessidade dum referendum vencellhante para Catalunya. Pero agora a pergunta que eu che fago Pablo é por que, tanto na quantidade das tuas argumentaçóns como no tom que adoitas amosar, sempre te possicionas em contra do catalanismo e, porém, entendo, de qualquer nacionalismo, ou poida que do espanhol nom tenhas que dizer?
Em quanto à legalidade, que queres que che diga, aqui quem corta o bacalhau, que eu saiba nom som os cataláns, som, sem dúvida, os espanhois. Nom pensas, que estar em contra da legalidade - que emana do acordo, certo - é o mais normal se esse acordo é fruto dumha irremediável questom de supervivência e nom do afám de desenvolvemento do povo catalá, basco ou galego? A ver se me explico, as vezes para fazer justiça hai que estar fora da lei, vou ponher uns exemplos extremos, pero... os nazis quando detinham aos judeos e os levavam aos campos estavam cumprindo a legalidade, que as mulhers nom puideram votar formava parte da legalidade, que os negros fossem bestas de cárrega era feito legal...Penso que a constituçom espanhola a dia de hoje nom é mais que o anacronismo fruto dum tempo no que o medo à longa sombra do franquismo era muito.
A vontade do povo catalá nom é respeitada polo simples feito de nem permitir-lhe a opçom a determinar-se, como di Lourenço, se tam seguros estades da espanholidade de Catalunya, venha...a ver esse referendum!
Gonzalo and Chinis:
Non teño nada en contra do catalanismo nin nada polo estilo e máis penso que temos voluntades encontradas xa que como ven espuxen son partidario dun Estado Federal e non do actual sistema, no que se recoñezan as distintas nacionalidades,polo que a miña postura se asemella polo menos un pouco a vosa proposta.
Respecto a Constitución eu creo necesario que antes de tomar calquera decisión hai que reformala, para un lado ou para o outro pero este debe ser un paso previo, una condición sine qua.Firmouse un pacto e hai que modificalo , esto é así.¿Que outro método suxires?,¿Levantamento en armas?,¿Golpe de Estado?.
Volvendo a cuestión do catalanismo, eu o que digo é que non se pode deformar a realidade social de tal maneira,a participación no referendum foi nula para unha cuestión vital.Se exite ese sentimento vivo ,esas ansias de independencia ¿ porque non se reflexa na sociedade?, e dicir: é a realidade e nn lle hai que facer.Todos os medios cataláns fixeron unha editorial conxunta pero so unhas cantas personas mostraron interes na cuestión tanto do Estatut coma do Referendum.Esto ven a dicir o que eu pensaba ó principio e que aquí deixei reflexado:os intereses da sociedade distan moito dos intereses dos empresarios e dos intereses políticos.Hoxe mismo algúns organizadores do referendum falan de fracaso.Non discuto a calidade da idea, que pode ser moi boa, discuto o seu reflexo na cidadanía, que polo que se veu é escasa.
O título do meu post ten certa ironía nese sentido:UNHA OPORTUNIDADE PERDIDA
E dicir, ¿Se é que existe ese sentimento na sociedade por que non se reflexa nas urnas...?
Dato interesante:
"Referéndum sobre la Constitución Europea en España. 20 de febrero de 2005:
Victoria del 'sí' com o 76.73%. Participación fue tan sólo del 42%, la más baja desde la llegada de la democracia en 1977."
Consultar o resto de dados aqui.
Este foi um referendo legal, nom vinculante (faltárom-lhe huevos?), e claro está, com todo o aparato do estado, psoe e pp a animar á gente a votar, e a votar que SI.
Suponho que este "rotundo" fracaso deveria levar-te a pensar, caro Pablo, que españa e antieuropea, ou que lhe da igual Europa.
Bom, comparando com o referendo para o estatuto, ou mesmo com o referendo "alegal" sobre a independéncia, nom vejo tanta diferência. De feito, este último foi todo um éxito se temos em conta a falta de apoio oficial e os ataques e desprestígio furibundo que fixerom os mass média espanhois.
Outro apontamemto: de pouco importa a vontade do povo catalão para reformar a constituçom: necesita o permiso do resto de EJpanha (2/3 do congresso des deputados), que obviamnete nom vai transigir.
Contesta ti Pablo? Que saida hai, entom?
Sir chinis:
Correcto, os apontamentos que fas non veñen máis que a corraborar a nula ou escasa preocupación dos españois polas eleccións europeas, sempre foi así e sempre o será,interesanlle un carallo,¿e?.Pois pasa co mesmo ca co estatut,moito ruído das editoriais, moito barullo político e a xente mostrou un nulo interese.Vala o exemplo para os dou casos só con unha pequena diferencia:todo mundo sabe que as eleccións europeas non lle importan a ninguén e iso reflexase na participación.Sen embargo a cuestión da Independencia tampouco lle importou a ninguén (aqui veuse a dicir que a cidadanía catalán estaba volcada) e o final veuse o escaso interese.Hi que ser realista nos dous casos.Moito ruído político e editorial e poucas noces da poboación.
Solucción:Volvo a insistir na reforma da Constitución(O povo fixo un pacto e o povo ha de ser quen de modificalo) creo que é posible, o actual sistema non funciona está desfasado e crea problemas en parte polo goberno central que xoga a dúas bandas.
Se houbera máis interes, máis vontade do povo, máis reivindicación as cousas sería máis faciles pero polo que se veu non é así.
Nom terminaches o razonamento, caro Pablo: estamos em europa sem a legitimidade das urnas? Saimos, pois? Onde estam as editoriais e os artigos de El Mundo, ABC, El Pais, La Razon?
Claro que hai editoriais destes periódicos tanto de El mundo coma da Razón coma de Libertad Dixital se nos poñemos.Estes Periódicos señalaron o escaso interese dos españois nas eleccións europeas asi como a alta abstención,( ainda que as últimas eleccións foron bastante máis concurridad que en veces precedentes):Ainda así como ti ben dis estamos en europa xa que se seguiron os trámites legais para a nósa adhesión.Pasa igual co estatut, un nulo interese no seu referendum e moita propaganda política e editorial, ainda así dado que se seguiron os trámites legais o referendum foi vinculante.Mira tí o mesmo en ambos casos, cunha diferencia:Os periódicos por ti citados todos recoñecen con coherencia dados os resultados,o nulo interés dos españois nas eleccións europeas incluso chegan a dicir que son unha especie de primarias estatais, mentras que ti pese ó escaso interés a mostra dos resultados,sigues falando de que hai moito interés.Ainda así o estatut coma no caso da UE pese a falta de lexitimidade foi aprobado.
Respecto o referendum de autodeterminación, gañou o si polo cal se fora legal o referendum pese o nulo interés cidadán sería legal e habería qu aceptalo.Pero como che digo non e vinculante , enton o que expuxen anteriormente :reformar a Constitución española a que Esquerra dixo Si E O PNV non se opuxo.Creo que está claro ¿non?...
Ergo, dado que os espanhois nom acudirom em massa as europeias, esta justificado dinamitar mediáticamente qulalquer politica nesse sentido. Ao povo espanhol nom lhe interesa Europa. Somos claramente antieuropeos!?. Nom votar é o mesmo que votar "nom" !?.
Pena que legalmente (moi injusto!) haja que aceitar os resultados por que ganhou o "si".
Eu vos convido aos que pensades assi, que mudedes as leis, e que invalidedes qualquer elecçom que nom supere o 50% de participaçom. Ou que instauredes o voto obrigatõrio, como em Itália.
Por mim, que morra o conto pois.
PD: uns poucos números interesantes, e nom me digas que nom sabes calcular isto para sair-te pola tangente.. isso nom serve de excusa. A realidade está ai.
As eleccions galegas do 2009 houvo um 70% de participaçom (das mais altas da história em Galiza), O 47% dos que votarom votou PP. Isto traduce-se para o PP, num 33% do TOTAL (dos que votarom e nom votarom).
Polo tanto, reproduzindo os argumentos dos média para com o referendo de indepenencia e mesmo com o estatut, dizer que Feijoo tem prácticamente tanto votantes em Galiza, como votantes a prol da independéncia hai em Catalunya.
Digo-o para que ninguem se leve a engano sobre a mostra de força que escenificou o independentismo, e para que fique claro como se manipulam os resultados quando convem.
E prosigo: Se houvesse mais um 20% de votantes do "nom" no referendo da independencia, daria-se a situaçom paradoxal de que a participaçom teria acadado mais do 50%, (30% do TOTAL do censo vota si, outro 20% do TOTAL do censo votanom, resultando numha participaçom do 50%), e sem embargo o SI ainda teria ganhado por goleada: 60% SI, 40% NOM dos votos emitidos
Esta bem claro. Se espanha lhe vota huevos e hai referendo, a pesar de los pesares, a pesar das plumas afiadas dos columnistas de Madrid, Espanha vai ter que suar a camiseta.... hehe...tempo ao tempo...
1-Somos claramente antieuropeos!?. Nom votar é o mesmo que votar "nom" !?. Chini dixit.
Non votar o que significa dende logo é que non hai ese interés abrumador do que se falou aquí, se a xente quixera facer ver o que pensa acudiría en masa.¿Estamos dacordo nesto que tantas veces repetín?, a min pareceme de lóxica.
2-Non e para nada comparable nin extrapolables os resultasdos das comparacións que fas en referencia as dúas consultas lexislativas dado que na do referndum tratabase dun si ou dun non e houbo unha abstención dun 70% repito 70%.
Nas eleccións galegas é certo que según os teus cálculos,Feijoo tería un 30% de apoio pero pensa que non se tartaba dun si ou dun non dado que existen tres, incluso catro partidos politicos polo cal o reparto das opcións traducese nun eparto de resultados.Non son comparables e ti sabelo.Sería comparable se presentases un referendum en Galicia donde o si estivera representado polo Bloque e o non polo pp sen máis alternativas.De todas formas boa argucia a túa jejeje para darlle a volta a tortilla.
Eu insisto no primeiro de novo:
Tanto desexo de Independencia, tanto bolo e fan un referndum e so a 30 persoas lles interesa votar....
Chinis:VAMOS A EXTRAPLORAR OS RESULTADOS:
Forza "a"PSOE e PP : En teoría reprentan o non.
Forza "b" o Bloque, representaría o si a autodeterminación.
Fai agora os cálculos, agora si que se parte da mesma base.
¿Co canto se queda a forza 1?
Chinis, Chinis......
E quem dixo que o sentimento nacionalista em Galiza fosse maioritario??? ?! ?! Eu nom, desde logo. Outra cousa é que alguem me pida que eu deixe de se-lo porque o resto da gente nom o é!! Faltaria mais!!!
Sem dúvida tem razom Gonzalo, parece que te congratulas de que os galegos sejamos submisos!?!? Alem disso, aqui o que se discutiamos era o sentimento idependentista em Catalunya. Usar o pouco sentimento que há em Galiza, que demostra, Pablo???!!! Demostra algo respeito a Catalunya????
Bom, eu abandono o debate, foi interesante e clarificador, pero agora já se está desviando.... Os números que para Cataluyna som os que som. Ogalhá haja um referendo vinculante pronto, e se aceitem nos resultados, sem malos perdedores. E se nom que mudem as normas ANTES.
E logo já falaremos.
Coño eu estou falando de Catalunya
So puxen este exemplo para facerche ver que a interpretación dese 33% dos votos era erronea xa que non se partía da mesma base.Chinis falaches ti de Feijoo e Galicia, eu so o fixen a modo de exemplo.De todas formas estivo ben.
So puxen a modo de exemplo xa que metestes ahí as eleccións galegas ti,que eu me alegre ou non da sumisión( cousa que non fago) non é un argumento de debate.
Numéricamente, o apoio ao independentismo em Catalunya é comparável ao apoio á dereita em Galiza. (o resto de partidos som de esquerda ou centro esquerda). Esa é a comparaçom que queria fazer para que te fixeras ideia numérica da força do independentismo em Catalunya, e usando os teus argumentos, usando a abstemçom como parte interesada.
E moita?, é pouca a dereita em Galiza? A mim parece-me moita!! De feito representa a metade do parlamento!! PSOE + BNG somam prácticamente tanto como o PP só!!
Já sei que abstençom demostra falta de interese, Pero tamem é certo que os que nom votam delegam a responsabilidades nos que si votam, e de modo tácito, aceitam os resultados, quaisquera que sejam. Ponto.
Nom me comentes que o referendo sobre a independéncia nom é o mesmo, já o sei!!!: ao nom ser legal é diferente. Éste deve ser lido simplesmente como umha desmotraçom de força, e umha manifestaçom clara de que existe um anhelo.
Hai moita, moita gente que quere a independéncia- como já dixem, tanta como votantes do PP hai em Galiza!!!!!!. Espanha, nom as tem todas consigo.
E agora si que nom comento mais, as posturas ficarom claras... Venha, mais posts...
Post a Comment