segunda-feira, 30 de janeiro de 2012

Mais outra amostra de "bom jornalismo" de La Voz


Já vos teredes enterado todos... Erasmus eslovaco mete-se na água do Orzám pola noite, é levado por umha onda, tres policías morren tentando salvá-lo. Umha cousa inimaginavelmente horrível.

É certo que todo ocurreu por umha imprudência do rapaz. Nisso estamos dacordo, Voz de Galicia, pero... e este assanhamento post mortem?.

La Voz de Galicia, convertida numa massa de Springfieldianos com antorchas, está a publicar umha série de reportagens terroríficos. Quando nom está cubrindo noticias de semhoras que atropelam jabalís ou de loros desaparecidos, sai-lhes o ******** linchador que levam dentro.

Como exemplo : o mosaico de fotografias que publicam para explicar quem é o Erasmus em questom. Vejam, vejam o que pom no Facebook! Fumava porros! Disfrazava-se de Bob Marley! Posaba com umha escopeta! Bebía whisky a morro! Banhava-se pola noite com os seus colegas borrachos!. Assim, como dizindo, E POR ESTE EXTRANJEIRO CABRÓM TIVERAM QUE MORRER TRES PERSSOAS.

Estava-me a imaginar a mim mesmo, borracho, com 20 anos,a pasear pola rua, cruzando a estrada sem mirar. E por umha desgrácia um carro de polícia derrapa para nom atropelar-me e tenhem um accidente. Ao dia seguinte, explorando o meu Facebook, aparecem fotos minhas vestido de Super Mario ou a fazer o idiota numha fogueira em Sam Joam.

Isto já me tinha parecido umha auténtica baixeza , e ao dia seguinte leio no mesmo jornal que vam enviar a factura do rescate à FAMILIA DO ERASMUS. Que era um adulto , ouviram?. Que nom era um neninho de 10 anos!. Leiam com que neutralidade jornalística dizem que " vam pagar desde a primeira gota de gasolina do Helimer até o oxígeno das botijas dos buzos. Absolutamente tudo. " .

Pois nada, Voz, pasade-o bem fazendo campanha para tentar machacar ainda mais a umha família de Eslovacos aos que lhe morre um filho. Que paguem, que paguem tudo. Que têm eles a culpa.

Perguntava alguem em twitter se cria que em La Voz tratariam ao Erasmus de esa maneira se fosse um rapaz da rua da Torre. E eu digo, claro que sim. Acaso em Corunha hai estudantes que bebam, fumem porros e fagam o marulo? Nom deve haver nem um!

Traduzido de http://elhematocritico.blogspot.com/2012/01/la-voz-de-galicia-masa-enfurecida.html?spref=tw

sexta-feira, 27 de janeiro de 2012

A actitude do voceiro do júri no caso Camps

"Resulta complejo concluir cuándo se produjo el primer saludo, el primer guiño, pero la actitud del portavoz no ha pasado desapercibida a nadie. Su desaprobación ante las tesis de las acusaciones ha sido tan explícita como su identificación con las de la defensa. Ni una nota tomó cuando fiscales y acusación popular presentaron sus conclusiones finales. A la mañana siguiente, transcribió a mano las cinco horas del informe de Javier Boix, el abogado de Camps."

http://www.publico.es/espana/418932/un-jurado-en-el-salon-de-los-camps

El jurado "a deliberado"



http://www.ara.cat/politica/faltes-dortografia-lacta-Camps_ARAIMA20120127_0057_20.jpg


www.elpais.com/elpaismedia/ultimahora/media/201201/26/espana/20120126e

quinta-feira, 26 de janeiro de 2012

Una oleada de mafiosos de todo el mundo piden ser juzgados en España

Copio e pego:


El Consejo Superior del Poder Judicial está recibiendo numerosos emails procedentes de prestigiosos despachos de todo el mundo solicitando que sus defendidos puedan ser juzgados en España.

Según la secretaria del Consejo, Maripuri Cospedal, las solicitudes vienen de bufetes especializados en la defensa de los más famosos capos del mundo del hampa, especialmente de Italia, Brasil, Colombia y Mëxico.

Maripuri ha resaltado que el tono de los correos recibidos era bastante chulesco y amenazante, aunque no ha querido desvelar sus contenidos porque "dicen cosas que una señorita de bien no debe pronunciar".

Por su parte, el ministro de Justicia, Alberto Ruiz Gallardón, ha saludado esta demanda "porque puede suponer unos buenos ingresos para el Estado con la implantación del copago.. Es gente que tiene mucho dinero, y no van a poner ninguna pega si les cobramos un buen pellizco para ser juzgados en nuestro país".

"Además, esta demanda demuestra el elevado prestigio que tiene la Justicia española en el resto del mundo. Nunca en la historia ha habido un número tan elevado de peticiones en este sentido. Al igual que hay paraísos fiscales, España puede convertirse en un 'paraíso judicial' de gran prestigio internacional" ha resaltado un Gallardón exultante".


http://www.elventano.blogspot.com/2012/01/una-oleada-de-mafiosos-de-todo-el-mundo.html

terça-feira, 24 de janeiro de 2012

O poder dos cartos

Varios experimentos de prestixiosas universidades norteamericanas, apuntan a que cando se trata de diñeiro actuamos de forma irracional, ao igual que coa comida e o sexo.

O poder do diñeiro demostra, a través de varios experimentos científicos, que a conduta da xente cando hai diñeiro por medio, cuestiona a filosofía económica dominante, baseada na estabilidade dos mercados e que concluíu co estalido da burbulla inmobiliaria.

O ser humano é un ser racional?


domingo, 22 de janeiro de 2012

Ponte ao meu lado, ao nosso lado

O grupo Vozes da Rádio e a cantante Guadi Galego juntáram-se para gravar "Ponte ao meu lado", umha cançom para reivindicar de novo o património inmaterial galego-português

Banda interrompida por paxarinho

Minuto 1:30 aproximadamente. Que passada este, e?!

sábado, 21 de janeiro de 2012

Solo de violino interrompido por um telemóvel

Durante umha actuaçom numha Sinagoga de Prešov em Eslováquia.

sexta-feira, 20 de janeiro de 2012

Still Consursazo!


Volvendo á cotidianidade maluca dos nosos días (barcos afundidos, internet capada, descubrimento de minas de coltán na aldea de meus pais...) tomemos un intre para o xogo, o esparexemento e a -dispensando- cultura. De modo que outra vez "Concursazo!", para que o blogue continúe a ser eterno en canto que cíclico, ao modo dos universos doutro arxentino indispensable, que non debe faltar na dieta básica de ningún occidental: J.L. Borges.

Así que vos propoño a continuación un poema en forma de "sextilla" e máis un reto, rapto ou arrouto... Mes bons frères et bonnes soeurs, brothers and cousins: despois de lelo... de que ano, século ou lustro, semana ou tempo en fin diriades que é?

Non vale, de entrada, avalanzarse gatunamente ao corta e pega e ao google. Despois xa miramos de quen é, e de cando. Pero a pregunta de por detrás é máis ben... será que é eterno?

À vous!!

Apología y petición


Y qué decir de nuestra madre España,

Este país de todos los demonios

En donde el mal gobierno, la pobreza

No son, sin más, pobreza y mal gobierno

Sino un estado místico del hombre,

La absolución final de nuestra historia?


De todas las historias de la Historia

Sin duda la más triste es la de España,

Porque termina mal. Como si el hombre

Harto ya de luchar con sus demonios,

Decidiese encargarles el gobierno

Y la administración de su pobreza.


Nuestra famosa inmemorial pobreza,

cuyo origen se pierde en las historias

que dicen que no es culpa del gobierno

sino terrible maldición de España,

triste precio pagado a los demonios

con hambre y con trabajo de sus hombres.


A menudo he pensado en esos hombres,

a menudo ha pensado en la pobreza

de este país de todos los demonios.

Y a menudo he pensado en otra historia

Distinta y menos simple, en otra España

En donde si que importa un mal gobierno.


Quiero creer que nuestro mal gobierno

Es un vulgar negocio de los hombres

Y no una metafísica, que España

Debe y puede salir de la pobreza,

Que es tiempo, aún para cambiar su historia

Antes que se la llevan los demonios.


Porque quiero creer que no hay demonios.

Son hombres los que pagan al gobierno,

Los empresarios de la falsa historia,

Son hombres quienes han vendido al hombre,

Los que han convertido a la pobreza

Y secuestrado la salud de España.


Pido que España expulse a esos demonios.

Que la pobreza suba hasta el gobierno.

Que sea del hombre el dueño de su historia.



sábado, 14 de janeiro de 2012

O Costa Concordia encallou

A última semana de Novembro decidimos facer unha pequena viaxe polo Mediterraneo no Costa Concordia, e hoxe pola mañan atópome con esta noticia....

http://internacional.elpais.com/internacional/2012/01/14/actualidad/1326505491_121429.html





En fin, esta imaxe xa non se volverá a repetir :(







sexta-feira, 13 de janeiro de 2012

Bad Santa!!!

Inda que está en inglés entendese bastante ben. A historia vai de uns "pais malvados" que se poñen dacordo en darlles aos seus fillos uns regalos terribles polo nadal e grabar as suas reaccions. Moi simpático, menudos regalos!!! Para que un deles diga que o seu irman que recibiu unha pataca como regalo lle tocou o millor e a el o peor...xa é moito!! Hahaha



quinta-feira, 12 de janeiro de 2012

Gato case ninja!

Hohohohohoho, esmendrellei! Non podo compartilo doutra forma ;-)

FAIL Katzensprung | Videos auf eblogx.com

Polvo caminhando em terra firme

Ai me deus, se esperasemos 1 milhom de anos, o que fará a evoluçom...

segunda-feira, 9 de janeiro de 2012

Cam algo parviolo

Bom, teria um dia mau....

domingo, 8 de janeiro de 2012

Tipo suspeitoso gravado por camaras de segurança numa loja de electrónica

Hai que velo até o final, se nom estrago a surpresa...

sábado, 7 de janeiro de 2012

Jamaica prevé converter-se em República independente do Reino Unido

A primeiro-ministra jamaicana, Portia Simpson-Miller, assumiu oficialmente o cargo, com a promesa de eliminar todos os laços com a monarquia britânica e transformar o país caribenho numha república independente.

"Vamos começar o processo de separaçom da monarquia para escolher o nosso próprio Presidente, o nosso Chefe de Estado próprio", dixo Simpson-Miller durante o seu discurso inaugural, realizado na casa do Governador Geral.

De acordo com a Constituiçom da Jamaica, o chefe de Estado é a Rainha Elizabeth II, enquanto o primeiro-ministro é formalmente nomeado polo Governador, que a sua vez é nomeado polo monarca.

"Este ano será propício para refletir sobre as liçons do passado, agora temos de completar o círculo de independência", dixo, enquanto a multitude aplaudiu.

Por outro lado, a chefe de governo,de 66 anos, dixo que a sua administraçom vai-se focar na recuperação econômica, asolada pola crise desde 2008.

O nosso foco deve ser o de corrigir os erros e insistir na limpeça de contas. Os jamaicanos querem um governo mais transparente e responsável, dixo ela.

Eae também prometeu combater a corrupçom e extravagância gubernamental e luitar pola transparência dos funcionários.

Simpson-Miller nom é só a única mulher eleita primeira-ministra da Jamaica, senom que ademais é a segunda vez que sai eleita.

Anteriormente, governou desde março de 2006 até setembro de 2007, quando o Partido Laborista Jamaicano ganhou as eleiçons gerais ao Partido Nacional Popular, presidido por ela.

Neste país, o primeiro-ministro é tradicionalmente o presidente do partido que obtiver a maioria dos votos nas eleiçons legislativas.

Durante as eleiçons da passada quinta-feira, o PNP ganhou 42 cadeiras no Parlamento, enquanto o entom líder JLP tinha apenas 21 anos.

http://www.prensa-latina.cu/index.php?option=com_content&task=view&id=465587&Itemid=1

quinta-feira, 5 de janeiro de 2012

Mulher de Oklahoma mata intrusso depois de pedir permiso à polícia por telefono

Umha mãe estadounidense de 18 anos estava na casa co seu filho de 3 meses quando se apercebeu que dous homens estavam a tentar entrar noutras casa. Chamou ao 911 e perguntou se podia disparar-lhes se entrassem na sua casa. Informarom-lhe que fixera o precisso para se defender. Assi fixo. Nada mais o primeiro puxo o pé na casa ela disparou e matou-no. O segundo entregou-se. Ela está livre e sem cargos. No video pode-se ouvir a conversa gravada coa polícia.

Opinade. Vaia vaia.

http://gma.yahoo.com/video/news-26797925/oklahoma-mother-18-kills-intruder-breaking-into-her-home-while-on-phone-with-911-27777235.html

quarta-feira, 4 de janeiro de 2012

Levitaçom Quântica

A ciência é o futuro.

terça-feira, 3 de janeiro de 2012

El papel de Amancio Ortega

Por ahora, su indiscutible éxito como empresario es inversamente proporcional a su obra social

Tras la compra de la famosa Torre Picasso, un edificio de 45 plantas ubicado en pleno centro de negocios de Madrid, un diario de la capital interpreta que Amancio Ortega se ha convertido en el rey de La Castellana. Cosas parecidas podrían decir otros medios de París, Barcelona, Berlín, Roma, A Coruña, Lisboa o Londres, porque en todas esas ciudades el dueño de Inditex posee impresionantes inmuebles. Es una de las hazañas de la mayor fortuna de Galicia y de España, la segunda de Europa y la séptima del mundo, según la clasificación de la revista Forbes (2011), que le atribuye 31.000 millones de dólares (23.921 millones de euros), cifra que supera de largo toda la recaudación del impuesto de sociedades en España y que equivale a cerca del 2,5% del PIB español y rebasa la cuarta parte del déficit público. Casi nada.

Es evidente que Ortega es el rey de la Castellana, de la moda, del silencio y de los millones. ¿Es también el rey de la solidaridad? El propio Ortega sostiene en la presentación de la fundación que lleva su nombre: "Las vivencias que me han hecho crecer como persona, como empresario y como ciudadano se apoyan en una serie de principios que considero particularmente valiosos, tales como: solidaridad, comprensión, compromiso, laboriosidad, autenticidad y fidelidad". Pero faltan hechos que lo demuestren. Por ahora, su indiscutible éxito como empresario es inversamente proporcional a su obra social, a eso que ahora se denomina la economía del cuarto sector. A Ortega no parecen convencerle los criterios de Bill Gates y Warren Buffett, que emprendieron la campaña The Giving Pledge (La promesa de dar) para conseguir que los hombres más ricos donen al menos el 50% de su fortuna en vida o como herencia, filantrópicamente. Y para ello han predicado con el ejemplo: los Gates donaron a su fundación -premio Príncipe de Asturias de Cooperación Internacional en 2006- 23.000 millones de dólares (17.748 millones de euros) y Warren Buffett aportó incluso más a la fundación de sus amigos: 37.000 millones de dólares (28.551 millones de euros).

Sobre este asunto, sin duda controvertido, hay quien dice que Ortega ya hace bastante obra social con el empleo que crea y con los contratos que brinda a empresas generalmente de A Coruña que le acompañan por todo el mundo cada vez que abre una nueva tienda. Es verdad todo eso y tiene su valor, pero no es incompatible con que decida convertir A Coruña en una referencia universitaria mundial o con que quiera compartir con los 25.000 socios del Deportivo la salida del túnel, colocándolo en la Champions, con la consiguiente proyección mundial para Galicia. Son solo un par de ejemplos a los que podrían sumarse otros, seguramente mejores, pero lo importante es que Amancio Ortega dé el paso.

También hay quien comenta, incluso en su entorno, que Ortega no entiende bien este tipo de cosas, ni menos aún decisiones como las de Bill Gates o Warren Buffett, pero esa hipótesis habría que descartarla leyendo sus propias ideas en la web de la Fundación Amancio Ortega: "Mi sencillo y genuino deseo es que, a través de las estrategias y actividades propias de la fundación, el fruto de mi experiencia vital, personal y profesional, alcance a aquellos miembros de la sociedad que, particularmente, precisen de especial acompañamiento y aliento". De ser ello cierto tendría más sentido un cambio de actitud capaz de marcar un antes y un después para varias generaciones y de reivindicar su figura más allá de ser un gran empresario.

Su capacidad de diversificación, más allá del textil, con importantes negocios en sectores como el inmobiliario, el financiero, el turismo o la gestión de fondos de inversión, prueba que podría triunfar en el llamado cuarto sector, dejando grabada su huella de la solidaridad. No se trata, pues, de pedirle nada -nadie tendría derecho a hacerlo, cuando el dinero es suyo-, sino más bien de invitarle a que haga algo socialmente grande. Inditex es un gran imperio empresarial y Amancio Ortega puede ser un gran ciudadano.

En el peor de los casos, aunque no quiera saber nada de lo que hacen Bill Gates o Warren Buffett, no estaría mal que Ortega asegurase el anclaje de Inditex a Galicia. Con él al frente, o en la sombra, hay un efecto sede y un compromiso de trabajar con proveedores de A Coruña. ¿Sin él será lo mismo?

La derecha nacionalista

FERMÍN BOUZA

La incipienLa incipiente burguesía nacionalista de la República no tuvo una clara continuidad


Si sumamos a los votantes de BNG que se confiesan claramente conservadores en las escalas ideológicas de las encuestas (6%, son datos del preelectoral autonómico del 2009) con los votantes de PP de Galicia que se declaran nacionalistas (20%) y los votantes que se declaran de derecha y nacionalistas (ambas cosas juntas) en el PSdeG (2%), tendríamos una cifra de alrededor de 200.000 votantes (tomando siempre una referencia media y aproximada de los resultados de los últimos años en diversas elecciones) que son conservadores y nacionalistas y que serían un interesante punto de partida para una alternativa nacionalista y conservadora en Galicia. ¿Es necesaria esa alternativa?

El excesivo predominio histórico del Partido Popular en Galicia está basado, esencialmente, en la ausencia de fuerzas políticas que sean al tiempo conservadoras y nacionalistas o galleguistas (aquí se usan como términos equivalentes, en la línea histórica) y que puedan trazar alianzas más complejas que las que se hacen sobre el eje derecha/izquierda. ¿Es Galicia conservadora?

La media ideológica en Galicia (4,97) es, como en el conjunto de reino (4,77) y desde marzo del 2008 hasta hoy, de centro-izquierda, pero algo más a la derecha, con una extrema derecha más significativa que desequilibra esa ubicación media. En Galicia hay un porcentaje importante en posiciones de derecha pura y extrema derecha (22%) frente a un porcentaje menor (16,7%) en el conjunto del reino. Ese desequilibrio no se reproduce en posiciones netas de centro-izquierda o derecha, pero sí en posiciones de izquierda.

Si seguimos este dato, Galicia es más conservadora que la media, pero más de un cuarto de su población mayor de edad (28,2%) se considera nacionalista, aunque el abstencionismo entre esta gente ronda el 30% y baja fuertemente el porcentaje de voto nacionalista efectivo o válido. Hay que decir, para consuelo de nacionalistas, que ese abstencionismo es aún más alto entre los no nacionalistas.

En la ya lejana emergencia del Partido Galeguista, y en sus primeros pasos políticos y electorales, gentes conservadoras o republicanas moderadas jugaron un importante papel. Las clases medias y altas predominaban entre sus dirigentes (profesionales diversos) y todo apuntaba a una coalición ideológicamente muy amplia de intereses políticos, económicos, sentimentales y simbólicos que encontraban en la defensa del territorio histórico de Galicia su lugar de realización. Se dijo siempre que aquí no había una burguesía nacionalista que asumiese esa función dinamizadora, pero esto solo es parcialmente cierto. De hecho, el impulso burgués del PG en algunos círculos urbanos de influencia social significativa era grande y alcanzó también a las clases populares. Era el partido emergente y creciente cuando ocurrió el golpe de Estado.

Los restos de aquel naufragio histórico no se consolidaron en el exilio o en la cárcel, en dónde algunos galleguistas estuvieron (los que se libraron de ser asesinados por los sublevados), y no fue así quizá porque, es cierto, aquella incipiente burguesía nacionalista no estaba más que en un periodo inicial de despegue, y apenas tenía estructura y medios de resistencia civil en medio de la sociedad gallega del interior o, mar por medio, en la Galicia emigrante. Hombres de gran iniciativa política como Alexandre Bóveda o el mismo Castelao, profesionales progresistas y nacionalistas, no sobrevivieron o apenas sobrevivieron a todo aquello. Otras gentes menos políticas, pero no menos significativas, abandonaron para casi siempre o para siempre su villa o su ciudad hacia el exilio o el autoexilio. No había una red de apoyo exterior ni gran experiencia política. Tampoco una frontera próxima que fuese útil (Francia, para vascos y catalanes) y que permitiese una comunicación fluida. No había casi nada.

Aquella incipiente burguesía y pequeña burguesía nacionalista, más o menos progresista o conservadora, no tuvo una clara continuidad. Ahora, de cara a las elecciones autonómicas de 2013, quizá haya galleguistas conservadores que quieren volver a dar ese salto hacia el interior de si mismos y de su tierra. Eso lo cambiaría todo y abriría otro futuro para Galicia, más complejo y más saludable. Quizá 2012 vuelva a traer buenas noticias. Esta sería una de ellas. Feliz aninovo.

Cando menos interesante...

Aclárase dende o principio deste vídeo 'caseiro' dunha conferencia grabada na universidade que as conclusións son teorías e conxeturas plausibles e alternativas ante fenómenos maioritariamente físicos e meteorolóxicos (Chini, a ver se a ti che cadran algunhas das explicacións que se dan no vídeo). Vídeo longo, pero interesante.