Oubean e ladran

Bos e particolares días:

Onte no mitín do BNG na Coruña o ambiente era case igual ao que existía nos que daba Beiras: a xente estaba con ledicia, tensión e azos, e os oradores non empregaron papeis para falar dende o corazón cos argumentos e as ideas que achega o raciocinio logo de profundar e cavilar; falaban con enerxía e disparaban ao contrincante munición ideolóxica e política de máis peso que nos últimos anos (case non se botaba de menos o armamento que empregaba Beiras). Cómpre recuperar dunha vez o vieiro de expresar con claridade e rotundidade as ideas que os diferencian dos demais grazas ao seu compromiso exclusivo e irrenunciable con esta terra e a súa xente.

A campaña que están a facer determinados medios e o PP coido que, malia todo, a medio prazo non lle vai ser negativa ao BNG, fundamentalmente por dous motivos: primeiro porque demostra que son conscientes da entidade que xa supón e pode chegar a supor o Bloque (seica di Don Quixote: “ladran, luego cabalgamos”); e segundo, porque o primeiro chanzo para que fagan caso ao que tes que ofrecer, un dos principios fundamentais da psicoloxía da seducción e da mercadotecnia é chamar a atención, que te coñezan, que se saiba que existes (é o que condensa o dito ese de que o importante é que falen dun, aínda que sexa mal).

Xa que logo, coido que por primeira vez o PP coida que o BNG é un contrincante digno de ser tido en conta e por iso se ve obrigado a empregar toda a súa artillería local e estatal contra el; tamén coido que o BNG se está curando de certa inxenuidade que viña amosando dende que entrou na Xunta.

Meus reis, alea jacta est!