O Brasil de Carlos Núñez

Artigo de MIGUEL ANXO FERNÁN VELLO en Galicia Hoxe

Di Carlos Núñez que no Brasil, tras unha "viaxe iniciática" de máis de tres anos ao gran país americano -alí emigrara o seu bisavó-, descubriu unha parte de si mesmo, algo -engade o músico e compositor- que "pode ser a clave para o noso futuro". E leo tamén (neste caso através dunha entrevista que lle fai Moises Álvarez) que o gran gaiteiro e concertista de frauta galego -parabéns dende aquí polo premio Ireland"s Music Award- di que "Brasil garda a esencia da cultura galega en clave urbana e contemporánea" e que o Brasil "é máis galaico que lusitano, porque o Portugal que levou a influencia alá no 1500 era o do norte, o miñoto". Ou sexa, digo eu, o Portugal galego, a vella Galiza bracarense. Fíxense vostedes. Porque a historia, a nosa -tan pouco coñecida e recoñecida, e tan ocultada e manipulada-, é así talmente. Eu creo, amigos lectores, que as palabras de Carlos Núñez merecen a máxima atención entre nós, porque, primeiro, parten da súa experiencia e coñecemento persoais e, en segundo lugar, porque o noso artista combina a sensibilidade, a percepción e a intelixencia construtiva coma poucos. Alborada do Brasil, o seu último disco editado, vexamos -"unha nova alborada nacerá no Brasil", escribira o seu avó nos anos 50 do século pasado-, é, en palabras do músico vigués, un xeito de reivindicación "dun Brasil galego que nunca foi recoñecido". E isto que di Carlos Núñez é moi importante. Tan importante que seguramente vai facer por Galicia na súa relación/proxección co Brasil o noso músico, e así será -verano vostedes-, infinitamente máis que todos os Gobernos da Xunta nos máis de 30 anos de autonomía como "nacionalidade histórica". Sendo como é o idioma galego pai do portugués do Brasil (país este que vai camiño dos 200 millóns de habitantes), non deixa de resultar estraño o pouco interese que a Galicia oficial ten mostrado polo planeta brasileiro. E conclúe Carlos Núñez, que sabe citar ao Valentín Paz Andrade que atopou a nosa Gallaecia no Brasil profundo: "Brasil é unha mina galaica".