O debuxante da bd é galego. Explícao o blog do primeiro vencello dende onde podes acceder á páxina do debuxante e á da empresa gringa que edita os cómics
Interesante... A verdade é que a simbologia galega combina bem cos cómics guerreiros e incluso elfo-talkinianos.
Um dia um gringogalegante destes tinha que fazer umha superproducçom de cinema estilo Braveheart sobre os Irmadinhos, Breogam ou algo assi... Para nos erquer o espirito, vamos...
ehem, chini, creo que queren adaptar este comic ao cine, senon entendin mal cando lle botei un vistazo ao seu blog. Na nosa asociación de ilustradores, hay uns cantos debuxantes que traballan pra fora (EEUU, Francia...) e fan proxectos interesantes, inda que non sei se deixan esa pegada tan galega nos seus traballos.
Home, eu nom e por quitar-lhe merito e todo isto, pero o comic nom vai para nada sobre Galiza:
Esta ambientado numha Idade de Gelo post-moderna em Norte America. O que passa e que os galegos estamos tam faltos de referencias e auto-deleite, que flipamos quando nos fam um pequeno guinho... vamos, que o tio nom se molhou tanto, so foi umha bandeira camuflada num comic de moitas paginas!!! O que passa que La Voz de Galicia (penso que forom eles os que lanzaram a noticia) e o seu folclorismo cre mais nestas conhas estilo "gallegos en el mundo" que numha verdadeira projeccom exterior como Deus manda.
Por isso digo que fazia falha um bom comic (o filme) que fosse um sucesso a nivel internacional sobre algumha historia epica galega. Que as hai... Os espanhois tenhem ao Cid, dom Quijote, os francese a Asterix, Juana de Arco, e assi seguido.... em fim material a reo para comics e filmes holliwodienses com esse toque epico.
Lestes a bd? Dende logo a historia non ten nada que ver con Galiza, aínda que puido ter debuxado a de Texas, a de Alcorcón ou a de Filipinas, escolleu esa bandeira como o símbolo dos novos cidadáns que, logo de derrotar á opresión que os abafaba nas terras do interior, viven á beira do océano e miran cara o futuro de fronte, con confianza e seguridade en si mesmos. É practicamente a última imaxe coa que te quedas antes de que remate a historia pois está en primeiro plano da viñeta, evidencia a perspectiva e sobrancea pola súa cor... Aínda que tamén pode ser simple casualidade, non?
Reflexión apoiada en citas célebres:
-
Que a esquerda está dividida é un feito incontestable dende a súa propia
formulación. Que a dereita controla e manipula os medios informativos
masivos (aos...
Academia
-
Xa somos demasiado adultos. Deixemos a un lado os requintes, que en quen
non posúe o talento do virtuosismo na interpretación quedan ridículos. As
reviravo...
"O que os portugueses comiam no natal há 100 anos "
-
*Uma Ceia de Natal Galaica:*
*Está a ver aquela posta alta e deliciosa de bacalhau cozido com couves,
cenouras, batatas e muito azeite por cima? No início ...
Monumento al Ejército Rojo en Netanya (Israel)
-
El Monumento a la Victoria del Ejército Rojo en la ciudad israelí de
Netanya es un monumento que celebra la victoria sobre la Alemania nazi en
la Segunda...
Qual o limite?
-
Por Carolina Hortsmann 'Grandes mudanças, precisam grandes sacrifícios'
costumamos ouvir como um mantram que a nova sociedade achega aos
confundidos, aos a...
NOVA WEB
-
Preséntovos o meu novo sitio de encontro na rede:www.dpeon.comÉ unha das
razóns polas que nosquedaportugal estivo bastante parado últimamente... e
probable...
ANXO, E ATÉ MÁIS
-
O pasado luns 22, ás 3 e 10 da manhá, nasceu Anxo.
Com o voso permisso, quero desfrutar del os proximos meses. Alemdominho
voltará -seguro que com renovad...
In memoriam: ALBERTO MARTÍ VILLARDEFRANCOS
-
Hai algo máis dunha semana nos deixaba un dos grandes fotógrafos coruñeses
dos últimos 50 anos: Alberto Martí Villardefrancos (Santiago de Compostela
14-03...
Dicas de Culinaria Interessantes
-
Gratinado Perfeito
Apesar de parecer algo simples de se fazer,
existem algumas técnicas capazes de deixar o prato
mais apetitoso.
2)Para que o processo o...
horejas de carnabal a mi manera
-
para un kilo de harina una pizca de levadura del pan un baso mediano de
anís 4 cucharadas de margarina tres huevos una pizca de sal y la raspadura
de un li...
6 Comments:
Contra!! Entom, Sr. Ugio, que foi isso. Mera coincidência ou pressom Miguelanxopradiana?
O debuxante da bd é galego. Explícao o blog do primeiro vencello dende onde podes acceder á páxina do debuxante e á da empresa gringa que edita os cómics
Interesante... A verdade é que a simbologia galega combina bem cos cómics guerreiros e incluso elfo-talkinianos.
Um dia um gringogalegante destes tinha que fazer umha superproducçom de cinema estilo Braveheart sobre os Irmadinhos, Breogam ou algo assi... Para nos erquer o espirito, vamos...
ehem, chini, creo que queren adaptar este comic ao cine, senon entendin mal cando lle botei un vistazo ao seu blog. Na nosa asociación de ilustradores, hay uns cantos debuxantes que traballan pra fora (EEUU, Francia...) e fan proxectos interesantes, inda que non sei se deixan esa pegada tan galega nos seus traballos.
Home, eu nom e por quitar-lhe merito e todo isto, pero o comic nom vai para nada sobre Galiza:
Esta ambientado numha Idade de Gelo post-moderna em Norte America. O que passa e que os galegos estamos tam faltos de referencias e auto-deleite, que flipamos quando nos fam um pequeno guinho... vamos, que o tio nom se molhou tanto, so foi umha bandeira camuflada num comic de moitas paginas!!! O que passa que La Voz de Galicia (penso que forom eles os que lanzaram a noticia) e o seu folclorismo cre mais nestas conhas estilo "gallegos en el mundo" que numha verdadeira projeccom exterior como Deus manda.
Por isso digo que fazia falha um bom comic (o filme) que fosse um sucesso a nivel internacional sobre algumha historia epica galega. Que as hai...
Os espanhois tenhem ao Cid, dom Quijote, os francese a Asterix, Juana de Arco, e assi seguido.... em fim material a reo para comics e filmes holliwodienses com esse toque epico.
Chis-pom.
Lestes a bd? Dende logo a historia non ten nada que ver con Galiza, aínda que puido ter debuxado a de Texas, a de Alcorcón ou a de Filipinas, escolleu esa bandeira como o símbolo dos novos cidadáns que, logo de derrotar á opresión que os abafaba nas terras do interior, viven á beira do océano e miran cara o futuro de fronte, con confianza e seguridade en si mesmos. É practicamente a última imaxe coa que te quedas antes de que remate a historia pois está en primeiro plano da viñeta, evidencia a perspectiva e sobrancea pola súa cor... Aínda que tamén pode ser simple casualidade, non?
Post a Comment